Er was een tijd dat EA helemaal klaar was met de geliefde horror franchise Dead Space. EA zag single player games niet meer zitten en noemde het zelfs dood. Het succes van Star Wars: Jedi Fallen Order zorgde ervoor dat EA weer begon te geloven in single player games. Na Jedi Fallen Order heeft EA meerdere single player-projecten groen licht gegeven waaronder Dragon Age, Mass Effect en een remake van de horrorgame Dead Space. Laatstgenoemde is nu uit voor de next-gen consoles en de PC. Is deze remake net zo goed of zelfs beter dan het origineel?
Trouw gebleven aan het origineel
Voor ons was Dead Space in 2008 net zo vet als een Resident Evil 4. Alles klopte aan Dead Space van gameplay, presentatie, verhaal tot de sfeer en gore. Nu zijn we 15 jaar verder en jawel deze remake heeft ons weer weggeblazen.
In de basis is deze remake dezelfde game die verscheen in 2008. Verwacht dezelfde game in een modern jasje met enkele quality of life-verbeteringen. Deze remake is gemaakt door EA Motive, de studio die laatst verantwoordelijk was voor de geprezen space battle simulator namelijk Star Wars: Squadrons. De originele Dead Space werd gemaakt door Visceral Games, een studio die helaas werd gesloten toen EA de tegenvallende resultaten zag van Dead Space 3 en Battlefield Hardline.
Motive is trouw gebleven aan de originele Dead Space, maar de studio heeft wel gekeken naar punten die beter konden. Zo is deze remake bijvoorbeeld ‘one shot’ geschoten, net als God of War: Ragnarok. Van begin tot eind, heb je dus helemaal geen laadtijden of een overschakeling naar een cinematic. Gameplay schakelt hier naadloos over naar een cinematic en weer naar gameplay zonder laadschermen. Dit wordt gedaan door heel effectief gebruik te maken van de camera. Zo heeft Motive veel meer kleine maar zeer gewaardeerde veranderingen doorgevoerd, maar daarover later meer.
Een nachtmerrie op een ruimtestation
Het verhaal van Dead Space is grotendeels onveranderd gebleven. In een gigantisch ruimtestation genaamd USG Ishimura, een zogenaamde ‘planet harvester’ is er wat gebeurd waardoor er geen communicatie meer is. Jij bent Isaac Clarke, een ingenieur die vanuit de Aarde naar het ruimtestation wordt gestuurd om te kijken wat er precies mis is. Eenmaal aangekomen wordt al snel duidelijk dat het niet gaat om een simpele technische storing, hel is uitgebroken aan boord van de USG Ishimura.
Wat begint als een reparatiemissie wordt al snel vechten voor je leven. Het ruimtestation is overspoeld met monsters met dodelijke klauwen genaamd Necromorphs. Deze gaan niet makkelijk dood, ook niet wanneer je een headshot maakt. Wat je moet doen is ledematen afschieten om ze te vertragen en uiteindelijk dood te stampen met je zware en vooral hele coole ruimtepak. Isaac is geen militair of een held zoals we die vaak zien in zulke games. Isaac is een ingenieur die weet hoe dingen werken, maar monsters afknallen is niet zijn expertise. Wanneer je een gevecht aangaat, hoor je daadwerkelijk de hartslag van Isaac stijgen en jij de gamer krijgt dit gevoel ook mee. Vanaf het begin tot het einde zit je tijdens het spelen van Dead Space op het puntje van je stoel.
Isaac heeft wel een grote motivatie om de nachtmerrie tot het einde te doorzien, want zijn geliefde was ook aan boord van dit het ruimtestation. Als er een kans bestaat om zijn liefde te redden, dan moet Isaac die ook nemen. Motive heeft zijpersonages meer ‘character building’ gegeven dan het origineel waardoor je meer om hen geeft dan bij het origineel. Ook Isaac heeft de nodige verbeteringen gekregen, zo heeft hij nu een stem en praat hij met mensen, iets wat er niet was in het origineel maar wel in het vervolg Dead Space 2.
Vechten met futuristische gear
Dead Space speelt zich af in de toekomst en daardoor krijg je toegang tot futuristische wapens en gadgets. Dat was altijd een pluspunt, want anders zou het heel erg aanvoelen als een third person Resident Evil-game. Isaac krijgt in Dead Space al snel de beschikking over de Plasma Cutter, een pistool die een lasterstraal horizontaal of verticaal kan afvuren, erg geschikt om ledematen af te hakken van Necromorphs. Ieder wapen heeft een primary, maar ook een secundary fire-optie. De Pulse Rifle is een hypersonic machinegeweer wanneer je op R2 drukt, maar met R1 is het een wapen waarmee je zeer effectieve proximity mines kan afvuren.
De wapens voelen allemaal stuk voor stuk goed aan en door het Peeling-systeem van deze remake zie je huid, vlees en botten realistisch kapotgaan wanneer je raak schiet. Alle Necromorphs zijn gemaakt uit meerdere lagen bestaande uit vlees, botten, spieren en huid. Alles is realistisch kapot te maken met de tools, wapens of melee-aanvallen die je hebt. Hits zien er daardoor bijzonder gedetailleerd uit, een enorme stap vergeleken met de originele game waar alles ongeveer hetzelfde uitzag. Je krijgt tijdens het verhaal meerdere wapens waarvan je vier tegelijk kan mappen op de D-pad, de rest bewaar je in je backpack. Ammo krijg je door vijanden te doden en als dat niet genoeg is, kan je ammo ook kopen via de in-game vendors aan boord van het ruimteschip. Hoe je met je ammo omgaat is helemaal aan jou. Het is wel aangeraden om bepaalde sterke type ammo en wapens te bewaren voor de baasgevechten.
Wapens, gadgets en je suit zijn bovendien te verbeteren. Dat doe je door nodes in de wereld te vinden die je kan spenderen aan een kleine skill tree. Hiermee krijg je niet totaal nieuwe mogelijkheden, maar gaat je ‘survivability’ omhoog. Denk bijvoorbeeld aan iets meer HP en iets meer schade doen.
Heleboel verbeterd
Motive heeft alles wat Dead Space fantastisch maakte behouden, maar er zijn zeker ook grote veranderingen doorgevoerd. Isaac’s stem was daar één van, meer doen met zij-personages is ook een goed voorbeeld. Een andere grote verandering is dat Dead Space nu een soort mini Metroidvania is geworden. Het origineel was van gangetje naar gangentje een lineaire game. Dat is deze remake grotendeels ook, maar nu zijn de verschillende gebieden op het ruimtestation met elkaar gebonden. Je kan bepaalde locaties soms opnieuw bezoeken en nieuwe gebieden bereiken wanneer je nieuwe gadgets hebt en een hogere clearance level access hebt.
Motive heeft om de spanning te houden een zogenaamde ‘Intensity Director’ toegevoegd. De game wil je constant in spanning houden waardoor de Intensity Director zomaar een monster in een kamer kan spawnen, waar je eerder was. Als je heel een gebied met monsters hebt uitgemoord, ga dan niet ineens rushen, want je kan zomaar door de Intensity Director zomaar de schrik van je leven krijgen. Monsters in de remake van Dead Space zijn dus niet volledig scripted, waardoor je altijd op je hoede moet zijn.
Een ander punt wat welkom is, is het zero gravity-systeem uit Dead Space 2. Deze is nu ook verwerkt in deze remake. In de originele Dead Space kon je alleen maar van punt A naar B dashen op locaties waar er geen zwaartekracht was. Dat werkte behoorlijk klunky, waardoor het systeem in Dead Space 2 op de schop ging voor volledige zero gravity control met de boosters van Iscaac’s pak. Het is duidelijk dat Motive goed heeft gekeken naar wat goed werkte in Dead Space en wat beter kan met de technologie van vandaag. Deze remake is daarom een goed balans tussen nostalgie en vernieuwing.
Visueel geweldig
We hebben veel verbeteringen van deze remake ten opzichte van het origineel genoemd, maar hetgeen wat als eerste opvalt is de visuele pracht van deze game. Dead Space ziet er geweldig uit met heel veel kleine details. Overal waar je terechtkomt zie je dat chaos is uitgebroken. Door de extra grafische kracht van de next-gen consoles, komt deze wereld beter tot zijn recht. Dead Space is enorm sfeervol. Lichteffecten zijn bijzonder goed gedaan. Je komt vaak in hele donkere omgevingen terwijl er Necromorphs dichtbij zijn. Het enige wat je bij sommige locaties ziet is waar je op richt met je zaklamp. Wij hebben Dead Space gespeeld op een OLED tv en het contrast wat je krijgt tussen donker en licht is geweldig.
De game heeft een Performance-modus. Hier draait de game op 1440P op 60 frames per seconde maar krijg je geen Ray Tracing. Er is ook een Fidelity-modus, waarbij de game draait op 4K-resolutie met een framerate van 30 FPS. Normaal kiezen wij altijd performance over graphics, maar bij Dead Space gingen wij toch voor visuele pracht. Het origineel draaide alleen op 30 FPS en aangezien Dead Space is slow paced game is, waarbij je rustig over je schouder kijkt of er een monster in de buurt is, heb je wat ons betreft 60 FPS niet echt nodig. De details die je krijgt, met name de Ray Traced-effecten zoals de verlichting van een kapotte lamp die reflecteert op je metalen suit, wegen net wat zwaarder.
Audiodesign is verder verbluffend gedaan. Niet alleen hebben monsters en je wapens visueel impact, maar dit krijg je ook mee door de geweldige sound effects. Constant hoor je wel een tik, een ventilator, een machine en soms ook voetstappen. De game maakt gebruik van 3D audio waardoor je vijanden kan horen komen terwijl je ze nog niet ziet. Dit is een behoorlijk angstaanjagende game, dus 100% respect als je deze game in het donker met een headset op kan spelen. Wat ook bijdraagt aan de immersie zijn de unieke features van de DualSense-controller. Deze zijn merkbaar, maar met alle DualSense-marketing hadden we meer verwacht. Games als Forpsoken en Returnal hebben toch meer dat wow-effect wanneer je de controller in je handen hebt.
The Good
The Bad
Conclusie
Dead Space was een geweldige horrorgame, één van onze al time favorieten. Na 15 jaar waren we bang dat de game misschien achterhaald zou zijn, maar deze remake laat zien dat Dead Space nog altijd één van de bruutste horrorgames ooit gemaakt is. Vanaf het moment dat je aankomt bij de USG Ishimura, is het een onvergetelijke en vooral zenuwslopende achtbaanrit. Motive heeft uitstekend werk verricht door trouw te blijven aan het origineel, maar tegelijkertijd veel quality of life-verbeteringen door te voeren om de game modern te doen aanvoelen. Kortom, als jij ook maar iets hebt met horrorgames, dan is de remake van Dead Space een absolute must-have, ook als je het origineel al hebt gespeeld.
Leave a Reply