Als je spreekt over game franchises met heel wat geschiedenis dan kan Final Fantasy niet in dat rijtje onderbreken. De allereerste Final Fantasy ooit verscheen in 1987 en 35 jaar later zitten we ondertussen aan deeltje 16. De grote vraag is natuurlijk, maakt deze Japanse RPG zijn torenhoge verwachtingen waar en kan hij mee in het rijtje staan met andere sublieme FF-titels?
Nieuw verhaal, setting en personages
In Final Fantasy XVI volgen we Clive Rosfield. Een knappe, mysterieuze twintiger die zelfs na de meest epische gevechten er nog steeds in slaat om een perfect haardos te hebben. Clive was een prins, maar als 15-jarige zag hij bijna zijn hele familie vermoord worden waaronder zijn jonge broertje Joshua. Clive wordt vervolgens gevangen genomen en moet de volgende 13 jaar dienen voor The Empire als een soort van slaaf. Het verhaal begint als een grote wraakactie maar wordt uiteindelijk nog zoveel meer.
Over het verhaal kunnen we in ieder geval uren praten, maar aangezien we het allemaal spoilervrij willen houden en alles zelf ontdekken het leukste is, houden we het tot het absolute minimum. Belangrijkste conclusie is dat Final Fantasy XVI heel anders aanvoelt dan zijn voorgangers van de laatste 15 jaar. Dit is de eerste Final Fantasy met een 18+ rating en dat merk je al vanaf de eerste uur. Deze game voelt anders aan dan voorgaande games in de franchise kwa sfeer en story. Dat is zeker niet slecht, maar wel anders.
Een Game of Thrones-sausje
De laatste games in de franchises voelde namelijk meer ‘fantasy’ aan terwijl deeltje 16 meer aanvoelt als Game of Thrones op steroïden met heel veel typische Final Fantasy-elementen. Zo is er nog nooit een FF-game geweest die zo duister en bloederig is dan deze PlayStation 5-exclusive. In het begin had ik het er eerlijkheidshalve wat moeilijk mee omdat het heel anders is dan zijn voorgangers en ik andere verwachtingen heb voor een Final Fantasy-game.
Dat gevoel draaide al snel na enkele uurtjes en ik al besefte net dat dit ook de charme is van deze game. Uiteindelijk is en blijft het Final Fantasy maar gewoon met een heel bloederig Game of Thrones-sausje. De main story uitspelen neemt ongeveer 40 uur in beslag. Daarnaast kan je heel veel zij-missies spelen voor nog meer uren speelplezier. Ondanks dat Final Fantasy XVI een lineaire game is en geen open wereld-game is zoals FFXV, is het kwa hoeveelheid content hier meer dan goed.
Hack & Slash combat en epische titanengevechten
Hoewel veel van de personages in Final Fantasy XVI me geen 20 jaar zullen bijblijven zoals een FFX, FFIX of FFVII dat wel deed, zijn veel van de gevechten wel iets dat je nog nooit eerder zag in de franchise of in eender welke game. Je hebt aan de ene kant de standaard gevechten waar je als Clive hack & slash gewijs met krachten van Eikons (gigantische mythische wezens) allerlei magische combo’s uit je mouw kan schudden. En dan heb je nog de gevechten waarbij je zelf in de huid kruipt van een Eikon.
Zonder hier weer al te veel te spoilen, denk hierbij aan gevechten zoals King Kong tegen Godzilla maar jij bent dan één van deze monsters. Waanzinnig om te spelen, te zien en een blockbuster-spektakel waar zelfs Michael Bay zijn mond van zal openvallen. Jawel, alle soorten gevechten blijven verfrissend in Final Fantasy XVI en gaan niet snel vervelen door de gigantische variatie.
Visueel een lust voor het oog
Waar we het natuurlijk bij een Final Fantasy-titel nog over moeten hebben, zijn de graphics. Zo zorgt Square-Enix er al 35 jaar voor dat een Final Fantasy-game altijd het onderste uit de kan haalt van de consoles waarop het verschijnt en ook bij hun nieuwste telg is dat niet anders. Zowel de gevechten als de tussenfilmpjes van het grote verhaal zijn echt grafisch smullen.
Het grafische spektakel maakt alles nog eens zo beklijvend en maakt het op veel gebieden één van de mooiste games ooit op de PlayStation 5. Klein puntje van kritiek is dat de tussenfilmpjes voor sidequests en de minder grote verhaal-stukjes wel beduidend minder zijn. Zeker niet slecht, maar het verschil tussen de grote momenten is wel gigantisch waardoor het wel opvalt.
The Good
The Bad
Conclusie
We kunnen over Final Fantasy XVI nog minstens drie A4-pagina’s volschrijven, maar de conclusie is dat Square-Enix weer gigantisch scoort met een Final Fantasy-game: boeiende gevechten, een beklijvend verhaal, grafisch een gesmul, epische muziek zoals het bij een FF-game hoort en een game die je inclusief side quests makkelijk 100 uur bezighoudt.
Final Fantasy XVI is absoluut waar voor je geld en is sowieso al de beste FF-game in het laatste decennium. Of deze titel ook de populaire klassiekers van de troon stoot, zal een kwestie van smaak zijn. Het is in ieder geval weer een game die miljoenen keren over de toonbank zal gaan en dat is 100% terecht want FF XVI is een absolute must-have voor elke RPG-liefhebber.
