Review Perception – Een game dat op papier goed werkt en alleen gedeeltelijk in realiteit

Toen een aantal ex-medewerkers van Irriational en Visceral Games een klein indie-studio begonnen genaamd Deep End Games en de game Perception aankondigden in 2016, waren wij enorm enthousiast. Perception had de game moeten zijn die het beste van horror uit Dead Space en het verhaal uit Bioshock moest combineren. Helaas heeft het uiteindelijke product ons teleurgesteld.

Blinde vrouw in een horrorhuis

In Perception speel je als hoofdpersonage Cassie, een blinde vrouw die geteisterd wordt door nachtmerries en visioenen van een groot huis boven op een berg (typisch horrorhuis). Cassie besluit dat het genoeg is en dat de nachtmerries kunnen stoppen als ze haar angsten onder ogen ziet in het huis zelf. Dit is gelijk al een vreemde ontwikkeling aangezien Cassie blind is. Waarom gaat een blinde vrouw in haar eentje een horrorhuis betreden? Tevens wordt in de game niet uitgelegd hoe ze weet waar het huis ligt. Plots in de game staat Cassie voor het huis van haar nachtmerries. Op het moment dat je het huis betreedt, sluiten de deuren en weet je dat jij niet alleen bent.

Eenmaal in het huis moet je verschillende kleine quests doen zoals het vinden van hints over je nachtmerries en wat er allemaal in het verleden heeft plaatsgevonden met mensen die daar hebben gewoond. De hele game loop je van kamer naar kamer en omdat jij blind bent, ziet alles hetzelfde uit. In het eerste uur is dit niet erg maar op een gegeven moment begint het eentonig te worden waardoor het snel begint te vervelen.

Vertelling van het verhaal

Het verhaal wordt verteld via audio tapes die zowat op elke object van toepassing is. Pak je bijvoorbeeld een boek, dan wordt er een audio tape afgespeeld waar een bewoner van het huis in het verleden een interactie had met dat specifieke boek. Zo probeert de ontwikkelaar diepte te geven aan een game die anders behoorlijk simpel is.

In Bioshock waren er ook audio tapes, maar deze werden afgespeeld terwijl jij verder kon met de gameplay. In Perception kan je niks doen terwijl deze audio tapes worden gespeeld. De eerste paar keer is dit geen probleem maar als je dan ziet dat het hele huis volstaat met deze tapes en het huis ook nog eens drie keer veranderd naar een ander tijdperk, kom je al snel tot de conclusie dat je heel veel tapes moet beluisteren zonder dat je deze kan versnellen. Als het verhaal zo mindblowing was als de Bioshock-serie, was dit geen probleem maar de overgrote meerderheid van deze audio tapes voegen vrij weinig toe aan het verhaal.

Gameplay

Je zou denken, hoe kan je überhaupt als een blinde vrouw spelen? Hoe vind je je weg als je niks kan zien? Daar heeft ontwikkelaar Deep End Games een uitstekend oplossing voor gevonden namelijk ‘echolocatie’. Cassie heeft twee stokjes in haar handen waarmee ze met een simpele knop geluid kan produceren. Zoals iedereen weet is geluid niets anders dan geluidsgolven die verspreid worden. Wanneer deze geluidsgolven een object raken, kan Cassie de objecten om haar heen opmaken met de kleuren blauw en groen. Wanner objecten groen zijn, betekend dit dat dit belangrijke objecten zijn.  Geluidsgolven zijn tijdelijk, dus je moet eigenlijk ook onthouden waar welke object stond.

Cassie kan in de game vrij weinig doen. Er bestaat geen combat of iets dergelijks. Cassie beschikt alleen over echolocatie, een zesde zintuig genaamd focus die haar doel aangeeft en als laatste kan Cassie bukken zodat ze minder geluid produceert. Ja, in Perception moet je oppassen met het maken van te veel geluid want het huis luistert mee. Wanneer je te veel geluid produceert, stuurt het huis ‘The Presence’ op je af. Deze grote geest moet je zien te ontduiken door jezelf op verschillende plekken te verstoppen.

Virtual Reality- was een betere keuze geweest

Meerdere keren terwijl wij Perception speelden, kwamen we steeds weer tot de conclusie dat Perception beter had kunnen uitkomen als een game voor Virtual Reality. Op een televisie kan het snel saai worden, maar als jij daadwerkelijk in dat huis zou zijn als blinde persoon, zou dat een totaal andere ervaring bieden. In VR kan je om je heen kijken en meteen heel veel opmaken als je echolocatie gebruikt. Het verstoppertje spelen met the Presence lijkt ook veel spannender als je dit in VR zou doen.

Conclusie

Perception is een game die op papier enorm veel potentieel had, maar in werkelijkheid veel steekjes laat vallen. Deze game hoort beoordeeld te worden als een indiegame die is ontwikkeld door een vrij klein studio, maar de ontwikkelaars van deze game zijn geen groentjes. Dit zijn mensen die hebben gewerkt aan fantastische games als Bioshock en Dead Space. Zodoende valt het eindproduct gewoon tegen. Het verhaal komt niet in de buurt van Bioshock en het horror-aspect kan niet tippen aan Dead Space. Echolocatie is heel leuk bedacht maar het verkennen van het huis wordt snel vervelend. Deze game zou veel beter uitpakken als een pure VR-game.