In de tijd van de Nintendo 64 waren games als Super Mario 64 en Banjo Kazooie onvergetelijke toppers. Ontwikkelaar Rare die vervolgens werd overgenomen door Microsoft heeft helaas nooit een vervolg op de fantastische Banjo Kazooie gemaakt. Een paar ex-medewerkers van Rare en Ubisoft zijn vervolgens een eigen studio begonnen genaamd Playtonic Games. Maar omdat het een redelijk klein groepje was, werd de game gestart via Kickstarter. Het spel is voor hen de sprituele opvolger van Banjo Kazooie. Nu is de game genaamd Yooka-Laylee eindelijk hier. Is dit een spel die de klassiekers op de Nintendo 64 weet te evenaren?
Yooka en Laylee
De nieuwe karakters die Banjo en Kazooie moeten doen vergeten zijn Yooka en Laylee. Yooka is een Kameleon en Laylee is een vleermuis die op de hoofd van Yooka zit. Dit interessante duo zijn mooi vormgegeven en doen zeker niet onder voor de beer en de vogel van de klassieker uit 1998. Vooral Laylee is interessant omdat hij ook humoristisch kantje heeft. Als je bijvoorbeeld eventjes stilstaat, verveelt Laylee zich waardoor hij Yooka begint te plagen. Yooka de kameleon is vooral stoer omdat hij verschillende coole moves heeft. Zo kan hij heel snel rollen, vechten en bessen eten om verschillende elementen zoals vuur en ijs te schieten.
Wat vooral heel leuk is gedaan door Playtonic Games, is je health bijhouden. Net als bij de oude games heb je een paar levens en elke keer dat je wordt geraakt, verlies je één leven. Om je levens bij te vullen moet je vlinders eten. Dit doet Yooka natuurlijk op zijn eigen reptiel-manier met zijn tong.
Het verhaal
Het verhaal van Yooka-Laylee is behoorlijk simpel net als dat was bij Banjo-Kazooie. In plaats van een heks heb je nu een zakenman die Capital B heet. Deze schurk steelt alle boeken inclusief het boek van Yooka en Laylee om zo meer macht te verkrijgen. Het kleurrijke duo gaat vervolgens op pad om de boeken te verzamelen. Dit doe je door alle pagina’s die verspreid zijn over verschillende werelden te zoeken.
Naast losse pagina’s kan je veel andere collectibles vinden en dit kunnen we met gerust hart ook de kracht van de game noemen. Het verzamelen van objecten is waarom we steeds weer terugkomen. Door coins te ruilen kan je onder andere arcade-minigames spelen. Veren kan je dan weer verzamelen om nieuwe moves voor Yooka en Laylee te kopen bij een slang die een broek draagt.
Werelden die groter worden
Met de losse pagina’s kan je de werelden uitbreiden met nieuwe gebieden om te verkennen. In totaal zijn er vijf werelden, wat in eerste instantie weinig lijkt, maar wanneer je eenmaal een uitbreiding activeert kom je erachter dat er wel een aanzienlijk nieuwe gebied wordt toegevoegd. Dit is heel positief voor de replaywaarde en zorgt ervoor dat je constant nieuwe locaties met nieuwe uitdagingen wil vrijspelen.
Om de pagina’s te vinden moet je heel wat NPC’s helpen, puzzels oplossen en veel klimmen en klauteren. De puzzels zijn over het algemeen behoorlijk vermakelijk. Niets wereldschokkends, ze zijn vergelijkbaar met puzzels zoals we die kennen uit de klassieke platform-games. Zo kan je sommige kan pas oplossen als je de juiste vaardigheden hebt vrijgespeeld.
Soundtrack
De kleurrijke wereld wordt heel goed versierd met een uitstekende soundtrack. Je voelt je echt in een vrolijke wereld zoals je deze kent van bijvoorbeeld een fantastische Mario-game. Zo betrapten we onszelf al snel dat we enkele keren aan het meedoen waren bij een leuke track. Gelukkig voor ons was er niemand in de buurt.
Bizarre laadschermen en slechte camera
Helaas kent Yooka-Laylee ook enkele irritatiepunten die toch een negatieve invloed hebben op de totale beleving. Ten eerste kent de game een laadscherm die vol staat met losse pagina’s die dansen. Om een onverklaarbare reden loopt deze loading screen regelmatig vast of schakelt deze plots naar een immens lage drie frames per seconde. Het is bizar hoe een laadscherm als deze zijn weg heeft gevonden in de definitieve versie van een game.
Een tweede irritatiepunt is de camera. De camera in Yooka-Laylee laat je op cruciale momenten gewoon compleet in de steek waardoor je dingen doet die je normaal nooit zou doen. Dit komt vooral omdat er bijvoorbeeld iets tussen jou en de camera komt. De camera brengt je dan in de war waardoor je foute dingen gaat doen. Zo zijn we door deze irritante camera enkele keren van een heel hoog punt naar beneden gevallen en we mochten vervolgens helemaal opnieuw beginnen. Behoorlijk frustrerend wanneer je weet dat je hier zelf weinig aan kan doen.
Geen autosave
De game kent vreemd genoeg ook zelden maar een autosave functie. Deze treedt alleen in werking als je bijvoorbeeld een belangrijke item vindt. Dit hebben we helaas zelf ervaren door wel ruim een half uur aan voortgang te verliezen omdat we dachten dat alles opgeslagen zou worden. Hopelijk pakt Playtonic Games dit in de toekomst nog aan met een patch. Elke keer handmatig saven is niet meer echt van deze tijd.
Dialogen die het tempo uit de game halen
Wat ook gewoon ronduit vervelend is, is dat je dialogen krijgt die zijn ingesproken door dezelfde woorden of geluiden alsmaar te herhalen. Zo spreekt het personage Capital B door steeds maar te kuchen en hoesten. Niet echt aangenaam om naar te luisteren. Ook de manier waarop letters op het scherm verschijnen, is echt niet boeiend. Het lijkt wel alsof deze uit een typmachine komen van 20 jaar geleden. In 1998 kwam Rare hiermee weg, maar in 2017 kan dit echt niet meer.
The Good
The Bad
Conclusie
Yooka-Laylee heeft wanneer de games goed werkt zijn charmes. Het duo van kameleon en vleermuis hebben meer persoonlijkheid dan Banjo en Kazooie, de werelden zijn mooi vormgeven, het verkennen en verzamelen van objecten is heel verslavend en de uitstekende soundtrack is de kers op de taart. Toch is het echt jammer dat je te maken krijgt met donkere wolken boven al het kleurrijke. Een game als Yooka-Laylee moet je vermaken met zijn vrolijke wereld, gameplay en karakters. Helaas wordt je door heel wat kleinere irritatiepunten zoals een slechte camera en designkeuzes die niet meer van deze tijd zijn te vaak gefrustreerd in plaats van vermaakt. En dat is gewoon bijzonder jammer. Yooka-Laylee had absoluut het potentieel om echt een topper te worden, maar nu is het een leuke oude game van 20 jaar terug in een nieuw jasje. Zeker een goede game voor platform-fans, maar ook niet meer dan dat.