Onlangs kregen we de gelegenheid om Prey opnieuw te gaan uittesten. Iets wat we al enige tijd geleden konden en we toen heel enthousiast over waren. Het eerste uur van de game liet toen een zware indruk op ons na. De setting, een ruimtestation vol met ontsnapte aliens, leek alvast behoorlijk interessant en het werd ook op een veelbelovende manier gepresenteerd. Prey leek na deze eerste speelsessie een game te zijn die niet enkel heerlijk speelt, maar een spel dat vooral indruk maakt door een geweldige sfeer neer te zetten.
Bij onze tweede kennismaking met de first person shooter werden we enkele uren verder in de game gedropt. Dit zorgde ervoor dat we meer mogelijkheden en wapens tot onze beschikking hadden dan de vorige keer. Onze tweede kennismaking met de game was op gameplaygebied dan ook al heel wat interessanter. We hadden toen de potentie wel gezien, maar we bleven nog wat op onze honger zitten.
Veranderen in een potloodbakje
Zo kregen we al helemaal in het begin van de demo een Psychoscope tot onze beschikking. Een bril waarmee je informatie kan krijgen over vijanden en je omgeving. Dankzij deze info kan je dan weer nieuwe krachten unlocken. Met enkele van deze krachten konden wij al aan de slag.
De meest tot de fantasie sprekende kracht is ‘Mimic’. Met deze ability kan je veranderen in een object uit de omgeving. Altijd al eens willen weten hoe het voelt om in een potloodbakje te veranderen? Dat kan je ontdekken in Prey. Ideaal om voorbij een grote vijand te rollen of op plaatsen te komen die voorheen onbereikbaar waren. De mogelijkheden lijken eindeloos. Laat ons hopen dat we in de uiteindelijke game hier nog veel meer mee kunnen doen.
Prey komt dan ook met heel wat originele wapens en krachten en moet zich in combinatie met de sfeersetting hierdoor onderscheiden van andere first person shooters. Iets waar wij al van overtuigd zijn dat de game zeker zal gaan doen.
Moeilijke keuzes
Naar het einde van de demo toe kregen we ook nog een flinke morele keuze voor de kiezen. Zo zat er een man in een glazen cel en konden we kiezen om hem vrij te laten of te vermoorden. In eerste instantie lijkt de keuze vanzelfsprekend om de man die smeekt voor zijn leven vrij te laten, maar we kregen ook de info mee dat hij eigenlijk een vuile verkrachter en pedofiel is. We kozen er alsnog voor om hem vrij te laten en hij beloonde ons met een code om een kamer vol wapens binnen te gaan.
Het is alvast veelbelovend dat Prey je ook voor zulke keuzes stelt. We hopen alvast dat we in de uiteindelijke game meer van zulke zaken zullen terugkomen.
Conclusie
Prey liet een diepe indruk na tijdens onze tweede speelsessie. Het ruimtestation waarin je rondloopt, is interessant en hoewel je vaak door smallere gangen loopt, heb je toch steeds het gevoel dat je veel vrijheid hebt. Je kan onmiddellijk het hoofddoel volgen, maar je kan ook heel wat andere dingen ontdekken in het gigantische station die zou kunnen missen als je alleen zou rushen.
Nu we ook met de eerste krachten en nieuwe wapens aan de slag konden, lijkt het er alvast op dat Prey heel wat in huis heeft om ook op dit gebied te overtuigen. De game speelt heerlijk en alles voelt heel natuurlijk aan. Het zou ons ondertussen verbazen, moest deze Prey geen gigantische topper worden. Wordt Prey de nieuwe Bioshock die iedereen weet weg te blazen met een interessant verhaal, boeiende gameplay en vooral met een geweldige sfeersetting? We zouden ondertussen zelfs verbaasd zijn, moest dit niet het geval zijn.
Leave a Reply