Review: NieR: Automata – Platinum Games op zijn best!

In 2010 kwam NieR uit voor de PlayStation 3 en Xbox 360. De game werd geprezen voor het verhaal, interessante karakters en prachtige soundtrack. Toch was men minder positief over de gameplay en graphics. Als gevolg werd de game niet zo goed verkocht waardoor de man achter NieR, de grote Yoko Taro, en Square-Enix besloten om bijna een Farmville-achtige free-to-play NieR-game te ontwikkelen. Gelukkig gebeurde dit niet en is men aan tafel gaan zitten met experts op het gebied van gameplay namelijk Platinum Games (Bayonetta en Metal Gear Rising) om toch een volwaardige NieR-game te ontwikkelen voor de PlayStation 4 en PC. NieR: Automata is toen ontstaan, een game die na de matige Ninja Turtles en het geannuleerde Scalebound weer moet aantonen dat Platinum Games koning is van het ‘hack and slash’-genre.

De aarde is niet meer van de mensen

Hoewel NieR: Automata een vervolg is op NieR, hoef je de eerste game helemaal niet gespeeld te hebben om deze te begrijpen. NieR: Automata speelt zich namelijk duizenden jaren na de eerste NieR-game af. Buitenaardse wezens hebben de aarde aangevallen en veroverd. Alleen maar een handjevol mensen hebben deze buitenaardse invasie overleefd door te vluchten naar de maan. Deze mensen zijn vervolgens een offensief begonnen door Yorha op te richten, een organisatie die super geavanceerde androids bouwt met als doel de aarde terug te kunnen nemen.

In Nier: Automata speel je met een vrouwelijke combat-android genaamd 2B. Ze wordt bijgestaan door een scanner-android die 9S heet. Samen gaan jullie op avontuur in een post-apocalyptische wereld om het mysterie achter de buitenaardse wezens te ontrafelen.

Meerdere games in één

NieR: Automata is een ‘hack and slash’-game die draait op een snelle 60 frames per seconde. Maar deze game is veel meer. Zo speel je de eerste half uur een lineaire hack and slash game. Vervolgens speel je dan weer een open wereld RPG met main en side-quests. Terwijl je deze missies doet schakelt de game op sommige momenten heel soepel naar een ander camerastandpunt wat de game voor een stukje doet aanvoelen als een heel ander soort spel.

Zo speel je op bepaalde momenten een 2D-vechter en soms een 2D-shooter waarbij je een stukje moet vliegen met flight units (je eigen mech). Wanneer je op een flight-unit zit kan de game ook overschakelen naar een hedendaagse Space Invaders waarbij je alle vijanden die van boven komen moet zien uit te schakelen terwijl je een grote hoeveelheid projectielen moet zien te ontwijken.

Als laatste is er ook een Dark Souls-invloed,want als je dood gaat krijg je één keer de kans om je lichaam met alle chips (chips kan je in je lichaam stoppen om verschillende bonussen te krijgen) te herstellen. Wanneer je faalt om je lichaam te herstellen verlies je alle chips die in je oude lichaam zaten. Je kan er ook voor kiezen om je lichaam te herstellen zodat je oude omhulsel jouw persoonlijke bodyguard wordt. Als je er echter te lang erover doet om je lichaam te repareren, kan het zijn dat er ‘corruptie’ heeft plaatsgevonden. Het enige wat je dan kan doen is een gevecht tot de dood aangaan met je voormalige zelf.

Missies

De missies die je in NieR: Automata kan doen zijn onderverdeeld in main quests, side quests en extra activiteiten. Main quests krijg je direct van de commandant van Yorha in de ruimte. Deze missies zijn ontzettend interessant, je krijgt prachtige Anime-achtige cutscenes die je van begin tot eind zullen boeien.

Side quests krijg je van NPC’s verspreid over de hele map. Meestal moet je een paar vijanden opsporen en verslaan of iets voor iemand vinden. De leukste opdrachten zijn de uitdagingen waarbij je bijvoorbeeld binnen 30 seconden een aantal vijanden moet uitschakelen zonder geraakt te worden. Wanneer je deze opdrachten met succes afrond, voel je jezelf als een immens krachtig anime-personage. Naast de missies kan je ook deelnemen aan extra activiteiten denk hierbij aan het racen tegen NPC’s en het vissen op 2B’s eigen manier.

Terwijl je deze missies doet, wordt je bij gestaan met een fantastische soundtrack. De laatste keer dat we zo te spreken waren over de soundtrack van een game was bij Dark Souls 3, maar dat was enkel alleen bij baasgevechten. NieR is een genot voor het oor gedurende de gehele game.

Dansen met zwaarden

2B is een combat-android die geen vragen stelt maar alles doet om haar opdrachten met succes af te ronden. Omdat ze een vechter is, heeft 2B de taak om de grootste bedreigingen onschadelijk te maken. 2B beschikt over twee wapens waarbij je nog eens een tweetal wapens kan zetten op de D-pad. De animaties van de combat zijn vloeiend en wanneer je een tegenaanval krijgt, kan je meteen met een druk op de knop weg teleporteren om vervolgens een counter aanval te doen. Het ontwijken gaat zo vloeiend en snel, je kan echt elke aanval hoe snel deze ook komt ontwijken. Elke wapen heeft een ton aan animaties die perfect passen bij de persoonlijkheid van 2B. Platinum Games heeft echt zijn stempel gedrukt op het gebied van gameplay. 2B is een vechter die in onze ogen makkelijk stand kan houden met Bayonetta, een ander Platinum Games-karakter.

Niet één of twee maar wel 26 eindes!

Wanneer je NieR: Automata uitspeelt in pakweg 12 uur denk je dat je alles hebt gezien. Het tegendeel  is waar. Je hebt maar slechts een stukje van het verhaal gespeeld. De eerste keer dat je het verhaal speelt beleef je route A. Nadat je route A hebt voltooid kan je route B spelen waarbij je met een ander karakter speelt dan 2B. En zo blijft het maar doorgaan tot en met Route E. Dit zijn de grote eindes maar er zijn ook kleinere eindes die tot en met Z gaan.

Kleine irritatiepunten

Nier: Automata doet heel veel goed, maar er zijn ook enkele negatieve punten die we wel moeten melden. Zo zijn er plekken waar je zou denken dat je daar heen kunt, maar niet naartoe kan omdat er onzichtbare muren zijn geplaatst. Een ander negatief punt is dat er helaas geen autosave is. Saven moet je doen bij bunkers die verspreid zijn over de hele map. Het probleem met handmatig saven is dat je een flink stuk terug begint met spelen wanneer je doodgaat. Dit is vooral vervelend bij een baasgevecht.

Als laatste valt het op dat sommige omgevingen minder mooi zijn dan andere gebieden. Zo is er een pretpark dat veel indrukwekkender is dan bijvoorbeeld het gebied met de fabriek. Sommige objecten, omgevingen en gebouwen missen gewoon de nodige textures. Het is zeker jammer maar Platinum Games had al ruim van tevoren gezegd dat vloeiende 60 frames gameplay de focus was en daarvoor enkele concessies zijn gemaakt wat betreft graphics.

Conclusie – Net geen perfectie

NieR: Automata is een game als geen ander. Waar de eerste NieR steekjes liet vallen wat betreft gameplay heeft Platinum Games zijn magie hier als een grote stempel opgedrukt. Terwijl jij de mooiste combo’s maakt, wordt je vergezeld met een soundtrack die je niet snel zal vergeten. Naast dat het een uitstekende hack and slash-game is, is het op sommige momenten ook een ander spel. Sommige keuzes door de ontwikkelaar zijn minder goed gevallen zoals het plaatsen van net iets teveel onzichtbare muren en het ontbreken van een autosave-functie. Maar dit zijn kleine irritaties die op een weegschaal samen met de fantastische pluspunten vrij weinig wegen. Wanneer je denkt dat je alles van deze NieR hebt gezien, kom je erachter dat je alleen het topje van de ijsberg hebt gezien. Oftewel, NieR: Automata is een must-have voor alle gamers die houden van actievolle gameplay en een interessant verhaal.