Sportgames met karakters uit het Mario-universum, zijn altijd een hit en miss geweest. Sommige zijn heel vermakelijk, anderen willen we het liefst heel snel vergeten. De crossovers zijn wat interessanter, want twee hele populaire franchises komen samen om te sporten. En als het op sport aankomt kan je het beste Sonic tegenover Mario zetten. Zo is er een samenwerking ontstaan tussen SEGA en Nintendo en is de game Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020 ontstaan. In deze review kijken we of deze game de moeite waard is.
Verhaal-modus aanwezig
Jawel, net als in Mario Tennis Aces is er een verhaal-modus in deze game maar net als die game is het jammer genoeg niet echt boeiend. Het verhaal is eigenlijk een reden om de verschillende sporten te spelen in de vorm van minigames. Meer dan dat is het niet. Karakters uit de Mario en Sonic-franchises komen bijeen in Tokyo om hun skills te tonnen in verschillende sporten. In ongeveer zes uur ben je klaar met het verhaal in deze game. Het enige wat de story modus interessanter maakte dan bijvoorbeeld Quick Play, zijn de leuke weetjes over personages uit Mario en Sonic. Maar een nadeel is dat je weer veel personages tegenkomt die helemaal niet speelbaar zijn. Mogelijk komen deze later wel in de game, maar als downloadable content.
Sommige sporten zijn eenvoudiger dan anderen. Bij enkele sporten zoals het voetballen (komt mogelijk door onze ervaring met FIFA), maakte de CPU geen schijn van kans. Bij andere sporten zoals het paardrijden of zwemmen hadden we wel moeite om een gouden medaille te winnen. Als je een bepaalde sport te moeilijk vindt of echt niet in je smaak valt, dan heb je ook de optie om deze te skippen. Bovendien is het goed dat deze optie erin zit, want veel kleine kinderen gaan deze game oppakken en dan kan een zeer moeilijke wedstrijd wel de lol uit een game halen.
Verschillende sporten
Een groot pluspunt van deze game is dat er heel veel verschillende sporten speelbaar zijn. Vrijwel alle sporten die we kennen uit de olympische spelen zijn in de game verwerkt. Denk aan hardlopen, sprinten, zwemmen, boogschutten, voetballen, karate, surfen, tafeltennissen, verwerpen, gymnastiek en veel meer. In totaal zijn er 24 unieke sporten die je kan spelen in deze game, en dat behoorlijk veel.
In de default setting zijn ze wel erg kort en dan voelen ze meer aan als minigames uit bijvoorbeeld Mario Party dan een echte sportwedstrijd. Gelukkig kan je via de opties de duur van een potje aanpassen.
Vrijwel alle sporten kan je ook spelen via de motion controls als je in het bezit bent van individuele Joy-Con-controllers. Sommige werken heel goed met motion controls zoals het tafeltennissen, hardlopen, boksen en boogschutten. Andere werken niet zo goed zoals het paarrijden en voetballen maar toch is het leuk om ze uit te proberen met motion controls. Het is ook mogelijk om het tegen elkaar op te nemen met de individuele Joy-Con-controllers. Met vier Joy-Cons kan je met motion controls bijvoorbeeld tegen elkaar boksen of boogschutten, wat erg goed werkte. Andersom kan je de Joy-Cons ook gebruiken als traditionele controllers en zo een potje voetbal spelen tegen een vriend. Het spelen met vrienden is behoorlijk vermakelijk alleen is er opmerkelijk genoeg geen optie om een toernooi in te stellen. Dat is jammer want het plezier uit deze game haal je wanneer je speelt tegen vrienden of familie.
Retro-games
24 verschillende sporten is veel maar er is nog veel meer. In het verleden, om precies te zijn in 1964 werd de Olympische spelen ook georganiseerd in Tokyo. En daarom heeft de ontwikkelaar ook verschillende retro-minigames gestopt in deze game. Alles is hier in 2D maar nog steeds erg leuk om te spelen. Alleen niet zo uitdagend als de 3D-sporten. Het laat ook zien dat er een enorm verschil is tussen retro en moderne minigames.
Kleurrijke visuals
Ondanks dat Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020 niet een puur Nintendo-game is, zijn de graphics wel van de kwaliteit van een Nintendo first party-game. Karakters zien er gedetailleerd en levendig uit. De verschillende omgevingen zijn allemaal een lust voor het oog en zijn behoorlijk kleurrijk. Zowel in de handheld als de docked-modus, komen de verschillende kleuren tot leven. Daarnaast zijn we ook te spreken over de muziek in deze game, want het past uitstekend bij iedere sport. De ontwikkelaar heeft zorgvuldige keuzes gemaakt bij iedere sport.
Online multiplayer
Wanneer je het verhaal hebt uitgespeeld en niemand hebt om mee te spelen, kan je aan de slag met online multiplayer. Spelers krijgen hier de keuze uit Ranked of Free Matches. Speel je Ranked, dan worden je resultaten meegenomen in de leaderbords. Speel je free matches, dan speel je eigenlijk puur voor plezier en dan maakt het niet uit of je wint of verliest. Jammer genoeg is online multiplayer alleen beschikbaar voor de moderne 3D-sporten, en kan je dus niet retro-wedstrijden online spelen.
Pluspunten
Minpunten
Conclusie
Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020 is zeker een vermakelijke game maar niet zozeer als je deze game alleen speelt. Het verhaal is niet boeiend en de hele tijd minigames alleen spelen, wordt op een gegeven moment saai. De kracht van deze game zit in het spelen tegen anderen. Als je deze game oppakt als een party-game dan komt de fun-factor zelfs op het niveau van een Mario Party of Mario Kart. Het is een puur genot om samen met vrienden of familie op de bank verschillende sporten in de vorm van minigames te spelen. Sommige van deze werken bovendien uitstekend met motion controls. Alleen is het jammer dat er geen optie is om een eigen toernooi te creëren, want dat is het enige wat we echt missen. Kortom, als je deze game met vrienden of familie gaat spelen, dan is deze game zeker de moeite waard.
Een reactie achterlaten?